Di na tulad ng dati

Di n ako tulad ng dati! :(

di na ako tulad ng dati yan ang alam ko...marami ng nagbago skin s iksi ng panahon...di man sinasadyang pagbabago o sinadsadya man e2 n ako ay di n 2lad ng dati...ikaw at ang panahon ang nag sabi n mag bago ako...baguhin kung ano ako noon...at maging ako ngeon..cguro hindi mo m iintindihan ang sinasabi ko....pero 22o nag bago n ako at di n ako ulad ng dati...ayoko ng isa isahin p ang mga bagay n nabago skin.. ayoko ng sabihin p...tama n pra s akin n malaman mo n di n ako tulad ng dati at nag bago n ako... e2 n ako..ako n hindi n 2lad ng dati..ako n nag bago n..ako n binago ng panahon...ako n binago mo...

all about oct 20, 2008

oct. 20, 2008...


e2 ang araw n napagkasunduan ng MUTWALD n kuhain ang diploma. sobrang excited ako s muling pag h2rap nmin d ko mpaliwanag yung sya n nr2mdaman ko habang iniisip ang araw n i2 n malapit ng dumating....sna oct 20 n e2 ang nsa isip ko. :D


Ang tgal kong nag hantay at dumating n din ang araw n hinihitay ko. mas tumindi ang saya at excitment n nr2mandaman ko gus2 ko n silang makita at maki2ta ko n din sila sa wakas.. hahahhaha...makakasama ko n sila ulit at magigi2ng masaya n2mn ako...


naging buo n2mng muli ang mundo ko kasama sila...puno nang kasiyahan at tawanan.isa2 nming binalikan ang nakaraan...bumalik kami kung saan nag simula ang lahat..


buong araw kming magkasama at buong araw din ang sya n nrmdaman ko. iba ang pakiramdam n kasama sila. kahit ang pagkain ng tocino n kasama sila ay iba.


ang sarap ng pakiramdam n mkasama sila...dhil s ilang buwan n hindi ko sila kasama ay hinahanap hanap ko sila..kay ang saya ko ng makasama ko ang ilan s mga MUTWALD...


pero ang lahat ay may katapusan.... n tpos ang buong araw n mag kakasama kmi...

hindi ko makaklimutan ang araw n iyon.. naging masaya ako..ay hindi pla..naging sobrang saya ko n kahit 1 araw ay nakasama ko sila..lahat ng lungkot ay nawala nang nakasama ko sila ulit...


marahil iniisip mo n prang paulit ulit ako s mga sinasabi ko pero yun ang 22o...yun ang 22o kong nr2mdaman...

sna may isa n2mng oct 20 n dumating... pra makita at makasama ko sila ulit..

bqt kya ganun?!

bqt kya ganun?! nagu2luhan ako..gus2 kong lumayo baka sakaling makahanap ako ng sagot sa lahat ng tanong na nasa isip ko...ayoko ng ganitong pakiramdam ang hirap. siguro n iisip mo n ang emo pero yun ang totoo.. na hi2rapan ako...n gu2luhan...pero bqt nga b ganun?! pinipilit kong bigyan ng mga kasagutan ang ilan s mga katanungan ng isip ko..at kahit alam ko n niloloko ku lng ang sarili ko...bqt ganun?! p ulit ulit n tanong ko s sarili ko...hindi ko n alam ang g2win ko...

dumating p kaya ang pag kakataon n masagot ang lahat ng katanungan ng isip ko, dumating p kaya ang pag kakataon n lhat ay mawala n parang walang nangyari....dumating p kaya?! pero sana dumating ito sa lalong madaling panahao...kung saaan kaya ko pang tanggapin ang lahat ng mga sagot..

1st post 1st blog

You told me you love me
You told me you will always there
You told me you will always caree
Until the very end
I've been true to you
and believe in you
never leave you
when you need me most
but times fly so fast
everything change just like you
your actions made me cry
and hurt me by your words
each pasing days
still i hear no words
on who's in your world now
And how your life is going
i just want to give up
i want to quit, i want to dessert
just to abate the abomination
i feel inside
My world became so empty
because of our auroption
our friendship will be in the nearest end
and i can't do anything about
I know how much busy you are
Coz you have your goal in life
in your assignment and projects you had
i know it is hard
I was busy too like you
coz i have alot of things to do
but still you are in my mind
each of every time
I wonder why we were like this
a friendship that i thought would last
and it gives a bit of heartache
and still i don't know what to do
Should we just throw our friendship like this
Or should we hold on until the end