Yeah unexpected blog.. hindi ko naman kasing plinano na mag sulat ngayon o mamaya o bukas sa dami nang ginagawa... Pero nang makita ko ang picture ko noong Highschool bigla akong nag karoon nang gusto na mag sulat.. Wala lang nakakatuwa lang... Kung paano na ibabalik nang mga picture ang mga alaala na unti unti nang nawawala sa isip ko... Kung paano rin na ibabalik nito ang mga masasayang alaala, mga tawanan, mga kalokohang di paawat at mga alaalang nag hubog sa akin upang maging sino ako ngayon..
Nakaktuwa... dahil sa dami nang mga ginagwa ko... nakakimutan ko na ang ilan.. But thanks to those picture unti unti ko nanaman naaalala ang lahat.. Ma Mimiss ko nanaman ang lahat.. muli nanaman akong hihiling sa langit na sana makita ko na ulit ang mga taong sobrang importante sa buhay ko.. mga tao na nag sisilbing kasiyahan ko.. yun bang makasama at makita ko lang sila masaya na ako... Pero kailangan mang yari ang lahat.. kailangan mag kalayo layo.. para masubok kung gaano ka tatag ang samahan, kung sino ang may mahinang paniniwala... Alam kong darating oras na muli kaming mag kikita.. alam ko darating yun.. Pero sa ngayon.. Kelangan lang munang ayusin ang mga bagay bagay sa sarili namin para pag nag kita kita kami mas magiging masaya.. dahil maraming kwento... :D
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
I know someone who loves to write She said she keeps her secret behind the lines I try so hard and spend some time To dig it up and find...
-
Kawa-kawa Hill and Natural Park is one of Bicol's tourist spot and it is located at California Village, Barangay Tuburan, Ligao C... -
Quotable Quotes from one of the founder of my Alma Mater, Don Salvador Araneta. From the book Glimpses on the life, philosophy, and advo...
No comments:
Post a Comment